prawie SPA

Badanie nie bolalo. Prawde mowiac nie bylo nawet nieprzyjemne. Jak zwykle znieczulanie bylo z calej tej zabawy najgorsze.

Najpierw pielegniarka zapoznala mnie z dluga lista mozliwych powiklan, zakazen i innych przykrych niespodzianek. Na pocieszenie dorzucila jednak:

- W ciagu 17 lat mojej pracy z niczym takim sie nie zetknelam.

No coz, niech sie dzieje wola nieba. Podpisalam stosowne kwitki mowiace, ze wiem i ze sie zgadzam. Nastepnie pani opwiedziala mi szczegolowo i doglebnie na czym polega procedura, czyli krok po kroku co beda mi robic. Lacznie z tym, ze jak maszyna zabuczy, to mam sie nie wystraszyc i nie podskoczyc, bo bezruch jest wskazany, a nawet niezbedny.

Potem, nakryta rozowym kocykiem, leglam wdziecznie na boku coby umozliwic pani doktor pobranie tego co konieczne. Pielegniarka glaskala mnie po plecach, w tle pobrzmiewala lagodna muzyka a ja wpatrywalam sie w jakis obrazek wiszacy na scianie. Prawie jak w SPA. Gdyby nie pytanie padajace mniej wiecej co 30 sekund: 

- Czy napewno pania nie boli?

Nie bolalo. Wyniki w srode.

Bawilam sie z Mlodszym na podlodze, ktory to Mlodszy bedacy w nieustannym ruchu oczywiscie wpadl na mnie, a dokladnie na moja lewa strone. Moja lewa strona ma zlamana reke, no i jest po swiezutkiej biopsji. Nie bylo to mile, wiec syknelam:

- Placek uwazaj troche na mnie, bo mnie boli. Lekarz pobral mi troche krwi.

- Gdzie ci pobral? - wszelkie rany, najchetniej cudze, budza zawsze jego zywe zainteresowanie. Rowniez  bawiacy sie do tej pory cicho i spokojnie Starszy zawisl nad swoja budowla w oczekiwaniu na ciag dalszy. 

- Pod piersia zrobil mi tak mala dziurke i pobral. Chce sprawdzic, czy nie jestem chora - wyjasnilam.

- Pokazesz mi te dziurke?! - zapytal blagalnie Mlodszy. Byl wyraznie poruszony. Starszy przysunal sie do nas, zeby na wypadek pokazu tez moc rzucic okiem.

- Takie ciemne to jest - stwierdzil z lekka zgroza Mlodszy, kiedy mu pokazalam miejsce po biopsji.

- Siniak, tylko taki troche mocniejszy.

- Boli cie to, mamusiu - zapytal ze wspolczuciem Starszy.

- Nie, ale musicie teraz troche bardziej uwazac, zeby na mnie nie wpadac. Bo jak mnie potracacie, to mnie boli albo to, albo reka...

Pokiwali ze zrozumieniem lepetynkami. Staraja sie. I co jakis czas pytaja, czy mnie nie boli.